Yaz
Kürşat Başar
Everest Yayınları
Onu gördüm ve yaz geldi.
Sanki kapı çalınıp çocukluk yıllar
sonra tekrar çıkagelmiş gibi…
Unuttuğunuz bir anıyı bulmak gibi…
Çok eskide kalmış, yıllar sonra yeniden
duyduğunuz anda geçmiş bir zamanı size taşıyan bir şarkı gibi…
Dağ yollarında kaybolduktan sonra
birdenbire, bir dönemeçte denizle karşılaşmak gibi…
Yaz… Bitmesini hiç istemediğim eşsiz
anlar ve hiçbir şeyin, hiç kimsenin sonsuza dek benimle kalmayacağını anladığım
ayrılıklar mevsimi…
İlk kitabıyla edebiyatımıza benzersiz
bir giriş yapan ve yıllar yılı insan yüreğinin, özlemin, aşkın, geçmişi
geleceğe bağlayan o narin bağların izini süren Kürşat Başar, 11 yıl aradan
sonra kaleme aldığı yeni romanı Yaz’la okurlarıyla buluşuyor.
Yakın tarihimizin kritik bir döneminde
dünyaya gelen, birbiri ardına yaşadığı kayıplara rağmen hayata tutunan bir
gencin büyüme serüvenini, yüzleşmelerini ve bir yaz mevsimi yaşadığı sarsıcı
aşkı, arka plana hızla yitip giden İstanbul’u yerleştirerek anlatıyor.
Bir karşılaşmayla değişen hayatın,
küçük bir rastlantıyla uyanan arzuların, birdenbire gittiğiniz yolu
değiştiriveren olayların ve her şartta, her yerde insana devam etme, hatta
yeniden, yeniden başlama gücü veren o ele gelmez sırrın peşine takılarak…
(Arka kapak)
Hayır, bu kitabı sırf kahramanın
çocukluğu anlatılıyor diye sevmiş olamam. İçinde yaşadığı aşkı hem çok yüce hem
de çok hüzünlüydü. Çok da tanıdık…
Nedense çocukluğumu, geçirdiğim o yaz
günlerini anımsatacak en ufacık şey bile beni hem deli gibi mutlu ediyor hem de
hüzne boğuyor.
Okurken çoğu yerde durup boğazımdaki
yumrunun geçmesini bekledim. En çok da Murat’ın babasıyla ilgili kısımlarında. Hayır,
ben öyle bir kayıp yaşamadım ama savaşın her türlüsü her hali kötü değil mi
zaten.
Siz de okudunuz mu bu kitabı? Yoksa hem
hüzne boğulup aynı zamanda yüzümde silik bir gülümsemeyle okuyan ben miydim?!
Selam,geçtiğimiz yaz okudum beğendim hüzünlenmedim. Ancak yazarın neden yazdığını yazma serüveni benim hoşuma gitti.Sevgiyle kalın
YanıtlaSilBen çocukluğa dair anlatılarda nedense çok hüzünleniyorum. Güzel bir çocukluk geçirdiğimi düşünüyorum ve büyüdükçe o günleri çok özlüyorum. O yüzden hüzünleniyorum sanırım.
YanıtlaSilSeygiyle.
güzel bir paylaşım olmuuş.. teşekkürler..
YanıtlaSil