Bojangles'i Beklerken

 

Bojangles’i Beklerken

Olivier Bourdeaut

Çeviren: Gizem Şakar

Kafka Yayınevi Gizem Şakar

 

France Culture-Telerama, Grand Prix RTL-Lire ve France Televisions-Roman gibi üç önemli edebiyat ödülüne sahip olan Bojangles’i Beklerken hayli etkileyici bir roman. Hatta çılgın aşk teması hiç bu kadar neşeli, ama bir o kadar dokunaklı anlatılmamış olabilir…

Oğullarının şaşkın bakışları altında, Nina Simone’un “Mr Bojangles” şarkısını çalıp sürekli dans eden ve bundan asla bıkmayan bir çift. Daima şölen havasında yaşanan uçarı bir aşk. Karısına sınırsız bir sevgiyle bağlı olan bir adam. Evde beslenen devasa bir kuş. Salanun siyah beyaz zemininde dev dama taşları ve bize tüm bunları anlatan bir çocuk… Sadece eğleneceye, havailiğe ve arkadaşlara adanmış bu taşkın hayatın tek orkestra

şefiyse, sağı solu belli olmayan, çılgın bir kadın olan anne. Evlerinde paytak paytak dolaşan koskoca egzotik kuş Matmazel Fuzuli’yi uzak diyarlarda evlat edinip ailelerinin değişmez bir üyesi olarak yuvalarına dahil eden de o… Dizginsiz bir eğlence, hayal ve oyun dünyasının girdabını tüm aile üyeleri için hiç sıkılmadan karıştıran da… Ne var ki bir gün biraz fazla ileri gidiyor. Ve bunun üzerine babayla oğlu, kaçınılmaz olanın önüne geçmek için ellerinden geleni yapmaya girişiyor. Çünkü parti devam etmeli, çünkü her ne pahasına olursa olsun eğlence sürüp gitmeli!

(Arka kapaktan)

 

Bojangles’i Beklerken değişik bir kitap. Sürekli Bojangles eşliğinde dans eden anne ve baba, partiler, çılgın davetler, uçarı hareketler ve evde paytak paytak dolaşan bir telli turna yani Matmazel Fuzuli. Ve bunların hepsi ailenin tek çocuğunun ağzından anlatılıyor.

Histeri, bipolarite, şizofreni… Bunları okumayı çok sevsem de ve kitap üç önemli edebiyat ödülüne sahip olsa da sanırım benim şu an içinde bulunduğum ruh halinden dolayı bana çok ulaşamadı kitap. Sevmedim diyemem, çok sevdim hatta. Ama kitapta yansıtılmak istenen o coşkulu ruh haliyle sürüklenemedim diyelim.

Belki ileride bir gün yeniden okurum.