Malafa

         Malafa

         Hakan Günday

Doğan Kitap

“Topaz Jewellery Center evrenin en büyük kuyumcusudur. Temeli Kapalıçarşı’da, çatısı Antalya’dadır. Çatının altında dört kat yatar. Her biri yedi yüz metrekaredir. Topaz’ın penceresi yoktur. Havalandırma sistemi eşsizdir. Bina, var olmayan bir ülkenin büyük elçiliğine benzer. İçine adam atıldığında Türkiye’den çıkılır. Dışarıdan Kâbe’ye, içeriden ana rahmine benzer. Topaz, üç delikli bir kasadır. Her deliğin şifresi farklıdır. Birinci delik ana giriştir. Ön cephenin balina grisi rengindeki duvarı, hayat geçirmez camdan üretilmiş kapılar taşır. Girerken yüksek, çıkarken alçak görünmesinler diye doğu cephesinde ikizleri vardır. Topaz’ın ikinci deliği doğu cephesindeki siyah camdan kapılardır. Binanın bağırsağına denk düşen arka cephedeyse duvarla aynı renkte tokmak taşıyan balina grisi demir bir kapı vardır. Topaz’a giren birinci deliği, çıkan ikincisini kullanır. Çünkü Topaz’a girmiş olan turistle, girecek olan turist karşılaşmamalıdır. Topaz’da çalışansa girip çıkmak için, duvara gömülmüş, görünmez delikten geçer. Topaz Jewellery Center, evrenin en büyük kuyusudur.”

Arka Kapak

Hakan Günday’ın okuduğum ikinci kitabı bu. İlki Kinyas ve Kayra’ydı. Yazısı burada.

Alışılmışın dışında bir tarzı var Hakan Günday’ın. Çok fazla argo kelime vardı mesela bu kitapta. İlk başta bir şey anlamıyorsunuz hatta bunlardan. Ama sonra bir bakıyorsunuz ki olayların tam ortasındaki adam siz olmuşsunuz. Anlayıp anlamadığınıza bile karar verememişken ‘olay’ siz olmuşsunuz.

Bu kitabın bu kadar ilgimi çekmesinin bir nedeni de konusunun turizmle ilgili olması. Okuduğum alan üzerine okuduğum ilk roman bu. O yüzden okurken tüm algılarım açıktı. Belki de bu yüzden bu kadar çok etkilendim.

Bu arada Hakan Günday, tüm kitaplarını okumaya niyetlendiğim yaşayan ender yazarlardan biri.