Piç
Hakan
Günday
Doğan Kitap
Piçlerin
çocukları olmaz.
Piçler, aşık oldukları kadınların kendilerini
kurtaracaklarını düşünür.
Oysa hiçbir kadın dünyaya bir piçi kurtarmak için
gelmemiştir.
Piçlere sır verilebilir. Ölümleriyle son bulan
sırdaşlıkları vardır.
Piçlerin cinsel hayatı düzensizdir.
Piçlerin bedenleri ve akılları, diğer insanlarınkilerin
aksine nasırlaşmaz.
Onların nasırlaşan tek yerleri ruhlarıdır.
Piçler sadece kendi aşklarına saygı duyarlar. En yakın
dostlarının kadınlarına dil ve el uzatabilirler. Bu durumda piç tabii ki suçlu,
ancak piçlik meşrudur.
Piçler düzensiz hayatlarında düzenli olarak içki içerler.
Belli sayıdaki kadehten sonra sarhoş olup sızarlar. Sızdıkları yerin adı
huzurdur.
Piçlerin babalarıyla olan ilişkileri mezar taşı kadar
soğuk, yeni dökülmüş kan kadar sıcaktır.
Piçler insan öldüremedikleri, ağır suçlar
işleyemedikleri, korkak ve hain oldukları için yaşadıkları yerleri zorunlu
kalmadıkça terk edemezler.
Piçin davranış ve tercihlerini sadece başka bir piç kabul
edilebilir olarak değerlendirir ve “Neden?” diye sormaz. “Neden” sorusu piçliği
yok eder.
“Piçler açtı. Piçler kirliydi. Ter, toz ve çamur
kokuyorlardı. Üşüyorlardı. Ama gülüyorlardı.”
(Arka kapaktan)
Artık hepimiz Hakan Günday’ı ne kadar
çok sevdiğimi biliyoruz. Ama biraz hüzünlüyüm. Çünkü bu kitap Hakan Günday’ın
son kitabıydı. Böylece 8 kitabını da okumuş oldum. Aslında Piç’i çok uzun
zamandır okumak isteyip de okumayı erteliyordum. Evet, sırf bitmesin diye
okumuyordum. Çünkü ne zaman yeni kitap gelecek ya da gelecek mi bilemiyorum. Dergilerde
de yazıyor artık Hakan Günday ama ben artık dergi okumaktan pek hoşlanmıyorum. Lisedeyken
falan çok okurdum da şimdi nedense çok zor geliyor, bilmiyorum.
Kitaba gelecek olursak; kitap piçleri
anlatıyor adı gibi. Doğuştan kimsesiz olanları değil de kimsesiz, hiçbir şeysiz
olmayı seçmiş kişileri…
Hakan Günday’ın tarzına alıştıysanız
okumak zor gelmeyecektir.
Okuyunuz efenim.
Diğer kitapları ile ilgili yazılarım
için burayı tıklayabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder