25 Ocak 2014 Cumartesi

Elif

         


         Elif
         Zehra Yücel
         Meneviş Yayınları

         Yaşamak ve yaşatmak…
         Bir bebeğin bedenini saran kundakta kokumun olduğunu bilmek, fırının kızgın taşında ağır ağır kabaran ekmeğin hamurunda dolanmak, hamile bir kadının canının çektiği taze nohutla damarında gezinmek ve oradan bedenindeki varlığa nüfuz etmek… Böylece evrende hiç durmadan dönüp duran halkanın ilk ve son durağı olmakla gururlanmak.
         Ne güzel ve onur verici olurdu son güne kadar yaşayacağını bilmek…
         (Arka kapak)

         Yazarının notuna bakarsak yaşanmış bir hikayeden yola çıkılarak yazılmış bu kitapta beni ilk çeken şey ismi oldu, itiraf ediyorum. Benim de ismimin Elif olması ve Elif isminin içinde barındırdıkları, arkasında açılan kapılar, uzayıp giden yollar…
         Daha kitabı okumaya başlamadan böyle bir hikayesi olduğunu tahmin etmiştim sanki. O yüzden hiç şaşırtmadı beni. Genel itibariyle güzel, okunası bir kitap olsa da bazı yerleri zoraki yazılmış gibi geldi. Bir an önce geçmek istedim o sayfaları…

         Okuyunuz efenim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder