Bir Şehri Yok Etmek – İstanbul’da Kazanmak ya da Kaybetmek
Emine Uşaklıgil
Can Yayınları
Türkiye’de, ekonomik gelişme ve büyümeyi sağlamak
için en büyük koz olarak inşaat sektörü görüldü. Ancak bu sektörün sağlıklı ve kalıcı
bir ekonomik büyüme yaratamadığına dair pek çok araştırma ve inceleme daima görmezden
gelindi. Şehirler inşaat projelerinin “arazisi” haline getirildi.
Emine Uşaklıgil bu durumu İstanbul üzerinden
gösteriyor. İnsanlar, mahalleler, sokaklar, çarşılar, pazarlar, kentin tarihi
tanığı binalar, dereler, ormanlar, anılar ve hikayelerden oluşan şehir,
özellikle İstanbul, bir rant kaynağı ve merkezi oldu. Bu rant hırsı, İstanbul’un
kadim mahallelerine; Sulukule’ye, Balat’a, Tarlabaşı’na, Okmeydanı’na yöneldiği
gibi “yeni” İstanbul yaratmak için ormanlara, su havzalarına ve barajlara da “arazi”
mantığıyla bakmaya başladı.
Bunu engellemek mümkün mü? “Ecdat yadigarı” İstanbul’dan
geriye ne kalacak? Göreceğiz! Tarihi silüeti bile giderek ve hızla bozulan
İstanbul’a hala sahip çıkanlara… “Kent hakkı”nı savunan kentlilere, yurttaşlara…
Yaşam alanlarımızı, evlerimizi, sokaklarımızı, mahallelerimizi,
şehirlerimizi savunmak, karamsarlığa kapılıp teslim olmaktan çok daha zor. Ama emin
olun hepimiz teslim olmanın insanı yiyip bitiren öfkeye bulanmış hüznü yerine,
mücadele halinin neşesini hak ediyoruz.
(Arka kapaktan)
Bu kitabı ne zamandır okumak istiyordum da
sinirleneceğimi bildiğimden bir yandan da kitaplıkta bekletiyordum. Tarih boyunca
İstanbul hep çok önemli bir şehir oldu. Cumhuriyet’in kurulmasıyla başkent
ünvanını kaybetmiş olsa da yine de önemli bir şehirdi.
Kitapta ağırlıklı olarak şuan ki mevcut hükümetin İstanbul
için yaptığı saçma sapan yapılaşma üzerinden gidilse de aslında onlardan çok
önceden başlatılmış bir planlama(ma) varmış. İnşaatçı kafasıyla nasıl mahalle
ve semtlerin yıkılıp rant uğruna başkalarına kazandırıldığını okuyoruz daha
çok. Tarihi dokuyu yok ediyorlar falan diyoruz ya hep bu kitaptaki araştırmalar
ve çeşitli uzmanlara göre çoktan yok olmuş bile doku, tarih, şehir.
Kitap 2014’ün başlarında yayınlanmış. O zamanın
gündeminde üçüncü köprü, üçüncü havalimanı ve Kanalistanbul varmış. Bunların
neden yapılmaması gerektiği de çok güzel anlatılmış. Zaten güya “intihar,
imkansız” dedikleri ne varsa sonradan yapmaları da ilginç. Tabii kitap Gezi
sonrasında hazırlanan bir kitap. Gezi’ye kadar 1990lardan hatta -abartı bile
olmayacak bir şekilde- 1980lerden beri olanların tüm birikimi var. Şehir kurmak,
şehirleşmek, şehri yok etmek… Yeni Osmanlı diye diye Osmanlı’dan kalanlar da
dahil tüm şehri yıkıp yeni baştan yapmak! Otel için, avm için imara açılan her
yer. Kentsel dönüşüm ayağına sürülen gecekondulular. Sınırsız yetki ile donatılan
Kiptaş ve Toki. Hepsi. Hay sizin inşaat aşkınıza! İnşallah şu depremi yaşamayız
ama eğer o günleri yaşarsak İstanbul’un sayelerinde nasıl darmaduman olacağını
da göreceğiz maalesef.
Aslında söyleyecek çok sözüm var da susuyorum. Görmediğimiz,
duymadığımız gizli gizli yürütülen çok şey var. İleride tarihçilerin tüm
bunları nasıl yazacağı da belli bana göre.
Okumanızı tavsiye ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder