Zebrail

         

         Zebrail

         Alexandre Jardin

         Çeviren: Tahsin Yücel

         Can Yayınları

         Babam öldüğü gün, gerçek beni çekmez oldu. On beş yaşındaydım, daha yeni yeni toparlanıyordum. Ancak o beni yaşama bağlayabilirdi... Her şeyden çok sevdiğim bu adamla yaşamak bir şenlikti... Ona göre, yaşıyor olmak hiçbir zaman önlemlerle hız kesmeden kendini tümüyle kapıp koyvermekle, kendi gerçeğini haykırmakla eşanlamlıydı; hiçbir zaman isteklerinden korumadı kendini...

         Fanfan adlı romanıyla da tanıdığımız, Fransız edebiyatının parlak yazarı Alexandre Jardin, tümüyle otobiyografik özellikler taşıyan Zebrail’de, kendisi de bir romancı ve usta bir senaryo yazarı olan babası Pascal Jardin’i ve onunla ilişkilerini ince bir duyarlıkla anlatıyor. Ama Zebrail’de, her şeyden önce, baba Jardin’in benzersiz kişiliği büyülüyor bizi. Onun sonsuz sevme gücü, sınırsız içtenliği, yerleşik değerlere meydan okuması, yaşamı tekdüzelikten kurtarıp sürekli bir serüvene dönüştürme tutkusu karşısında şaşırıp kalıyor, dünyaya başka bir gözle bakmaya başlıyoruz.

         (Arka kapaktan...)

         Alexandre Jardin, babası Pascal Jardin’in hikayesini anlatıyor bu kitapta. Zebrail de babanın lakabı. Zebrail değişik bir adam. Kafasında bir şey kurup, kendini ona inandırıp sonra da etrafındakileri de inandırıyor. Biraz deli işi bir kitap yani ve ben deli işi şeyleri çok severim. :))